ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΙΡΗΜΕΝΑ.... ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗ - ΙΣΤΟΡΙΑ 17η - Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ! και "Ο ΓΙΆΝΝΗΣ"

  ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΙΡΗΜΕΝΑ....   ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗ - ΙΣΤΟΡΙΑ 17η -  Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ και "Ο ΓΙΆΝΝΗΣ"

Είκοσι έξι από τα πιο δραστήρια χρόνια της ζωής μου τα πέρασα σε φάμπρικα. Σκληρή δουλειά, αλλά δεν έχω παράπονο. Με αντάμειψε πλουσιοπάροχα και η εμπειρία που είχα ήταν ανεκτίμητη.

Τότε οι ρυθμοί δεν ήταν στις σημερινές εξοντωτικές ταχύτητες και υπήρχε και ο χρόνος για προσωπικές επαφές, γιατί όχι και φλερτ!

Μια εποχή που όλα ήταν πιο απλά, πιο ανθρώπινα. Όταν ο χρόνος ήταν φίλος και όχι εχθρός. Τότε που η παραγωγή δεν ήταν αυτοματοποιημένη και τα εργατικά χέρια απαραίτητα. 

Μια γραμμή παραγωγής και καμιά εικοσαριά εργάτριες να κυνηγούν το λουρί παραγωγής σε ταχύτητα. Το ρομπάκι καπιτονέ πήγαινε σύννεφο αλλά και όλη η γειτονιά είχε βολεύει από μεροκάματο. 

Κάθε καρυδιάς καρύδι. Εντύπωση μου έκανε μια κοπέλα που όλοι την έλεγαν με το όνομα της Μ.... και το παρατσούκλι η Μαύρη, απλά επειδή ήταν κάπως πιο σκουρόχρωμη. Δραστήρια και αποτελεσματική αλλά και πλακατζού όσο δεν πήγαινε άλλο. 

Στο προσωπικό ήταν και ο Γ... που έχανε κάργα, αλλά εκείνη την εποχή όλοι χωρούσαν σε μια φάμπρικα.

Βοηθούσε στην γραμμή παραγωγής, στην τροφοδοσία αλλά και τρίβοντας κανένα πιασμένο αυχένα αν χρειαζόταν. Μέχρι που μια μέρα έγινε τσακωτός να έχει μια όμορφη εργάτρια σε ένα πάγκο και αυτή να έχει δώσει ρέστα από το εντατικό μασάζ στο επίμαχο σημείο. Φυσικά ο Γ... ήταν τελείως ακίνδυνος αφού με γυναίκα είχε να πάει από τη κατοχή, τη "κασοτή "όπως έλεγε και ο ίδιος ψευδίζοντας. 

Ήταν μια όαση ευθυμίας στη ρουτίνα της δουλειάς. Μπούλινγκ και σαχλαμάρες.... Έτσι όμως και δεν πείραζες το Γ. μια μέρα έρχονταν και σου κόλλαγε ο ίδιος! Αυτή ήταν η ζωή του. Αλλά και από μας κανείς δεν ήταν κακόβουλος.. Αλίμονο του όμως όποιος υπερέβαινε τα εσκαμμένα. Μαύρο φίδι που τον έτρωγε!

Η καταγωγή του ήταν από καλή οικογένεια αλλά το άτιμο το γονίδιο έκανε τη ζημιά. Βλακεία μεν απύθμενη αλλά σαν άνδρας ήταν ικανός, τουλάχιστον μέχρι τότε. Η ιδέα ήταν του αδερφού του, μια και η γκομενίτσα του είχε μια αδερφή μισότριβη που δεν μπορούσαν να τη μαζέψουν με τίποτα.  Να τους παντρέψουν να βολευτούν και οι δυο τους. Η ιδέα του γάμου στην αρχή φάνηκε τέλεια.

Τώρα τι έγινε το πρώτο βράδυ δε μάθαμε αλλά το αποτέλεσμα ήταν μόνιμη ανικανότητα του Γ...  με αποτέλεσμα η γυναίκα του να λακίσει. Έτσι και με χοντρό μέσο τον αδερφό του, βρέθηκε στη φάμπρικα! 

Στα μισά της δουλειάς στα εργοστάσια συνηθίζεται ένα διάλειμμα. Εκεί λοιπόν γίνονταν με το Γ...  ο κακός χαμός. Τον βούταγε η Μαύρη και μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι για την έναρξη της δουλειάς τον ξάπλωνε σε ένα πάγκο σε ένα αποθηκάκι και προσπαθούσε να τον φέρει σε οργασμό. όλο αυτό το διάστημα οι μυξοπάρθενες της φάμπρικας παίρναν μάτι από το παραθυράκι της πόρτας.  

Παρ όλες όμως τις φιλότιμες προσπάθειες το σκουλήκι ήταν ψόφιο. Άδικος κόπος. 

Μια φορά που σαν ανδροπαρέα αποφασίσαμε για ταβερνούλα, τον πήραμε για χαβαλέ και στο τσακίρ κέφι, θεό τον κάναμε να τραγουδήσει μαζί μας αλλά ματαίως. Είχε πάει 1 μετά τα μεσάνυχτα και τότε το διαλύσαμε. Έξω ήσυχη περιοχή όλα κλειστά και ήρεμα προχωρούσαμε ψάχνοντας για περαστικό ταξί. 

Κάπου εκεί ήρθε στο Γ...  η όρεξη για τραγούδι και με μια αγριοφωνάρα που ξύπναγε και πεθαμένο άρχισε το αγαπημένο του τραγούδι 

Φτερό στον "άμινο" γυναίκας μοιάζει. 

Για κακή μας τύχη εκεί ήταν το το αστυνομικό τμήμα της περιοχής που σε χρόνο μηδέν, πετάχτηκε η φρουρά και μας μπουζούριασε επί διαταράξει.

Καλά το τι έγινε στο τμήμα δε λέγεται! Άντε τώρα να δώσεις να καταλάβει ο αξιωματικός υπηρεσίας ότι αυτό που έβλεπε για μεθυσμένο Γ. ήταν η νορμάλ του κατάσταση, αν και οι πρώτες συστάσεις έπεσαν σαν καταιγίδα. Γ...  Μ.   Έχω αδερφό Δ.. "δικεγόρο". Όνομα βαρβάτο γιατί επρόκειτο για γνωστό μεγάλο- δικηγόρο γαρ... 

Από φυσικού μου έχω αντοχή στο ποτό και δείχνω νηφάλιος, έτσι ανέλαβα ένα είδος συνδέσμου με τον αστυνόμο πράγμα που σύντομα μας ξεμπλοκάρισε και έτσι πρώτο αμόλησαν το Γ... με μένα καπάκι για κάθε ενδεχόμενο,

 Στάθηκε τυχερός γιατί βρέθηκε ταξί που πέρναγε και σαν συστημένο δέμα τον έστειλα σπίτι του. Σιγά σιγά βγήκαν και οι άλλοι και σαν ομάδες βρίσκαμε ταξί και ντουγρού για τα σπίτια μας. Τότε βλέπεις δεν είχαμε κινητά και μια απόκλιση από την συνηθισμένη ώρα ήταν αιτία ανησυχίας. Ευτυχώς ξημέρωνε Κυριακή και λίγο παραπάνω ύπνος δεν ήταν και προς θάνατο.  Από Δευτέρα πάλι η ίδια ρουτίνα στη φάμπρικα 

Κάθε πληρωμή όμως ήταν και ένα πανηγύρι. Είχε γίνει έθιμο να κρύβουν το φάκελο με τα λεφτά του Γ.    Ενώ και ο ίδιος το ήξερε οι βρισιές του πήγαιναν σύννεφο. Βέβαια εμφανίζονταν ο φάκελος ως δια μαγείας. Αλλά είπαμε η φάμπρικα έχει κάθε καρυδιάς καρύδι. Βρέθηκε το κωλόπαιδο και έκλεψε το φάκελο. Όλοι ψαχτήκαμε, αλλά δεν βρέθηκε τίποτα. Οργανωμένη η κλεψιά. Τσοντάραμε όλοι και το ποσό βγήκε και με το παραπάνω. Από τότε τέρμα οι πλάκες και ο Γ ..  σε αναγκαστική διαχείριση. Σε ενάμιση χρόνο μετακόμισε η φάμπρικα στο νέο εργοστάσιο με γαλλική διεύθυνση και μοντέρνα συστήματα παραγωγής. Ο Γ.. δεν ακολούθησε.

 Πήρε τη σύνταξη του και χάσαμε κάθε επαφή. 

Η Μ.  η μαύρη έκανε ένα ταξίδι στη Φλόριντα στην αδερφή της και εκεί κόλλησε.  Καλοπαντρεύτηκε όπως μάθαμε. 

Οι υπόλοιποι στο μαγγανοπήγαδο υπό νέα γαλλική διεύθυνση.

Αργύρης Χατζηκυπραίος

ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΦΤΙΑΞΑΜΕ;

 ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΦΤΙΑΞΑΜΕ;

Τι; Μα τι άλλο; 

Ένα συνονθύλευμα, έναν αχταρμά ηλιθίων, μια κοινωνία κουραδομηχανών.

Τρεις είναι οι τάξεις!

1) Οι φανατικοί , οι κολλημένοι, που όλα να έρθουν ανάποδα, αυτοί εκεί.... "πατρίς, θρησκεία , οικογένεια" ή κάτι παρόμοιο.

Γιατί; Μα γιατί έτσι τα βρήκαν και γιατί έτσι τους βολεύει. Παρωπίδες ασχέτως μορφώσεως. Αιχμή δόρατος για ανεγκέφαλες καταστάσεις. 

2) Οι αδιάφοροι! Με τη λογική ότι αφού κάτι έγινε, ας το θεωρήσουμε καλώς καμωμένο. όσο για αύριο ποιος νοιάζεται! Ο ωχαδερφισμός σε όλο του το μεγαλείο, αλλά όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι, τότε " βοηθάτε αδέρφια "

3) Οι εξαθλιωμένοι! Τα αιώνια θύματα, κατάλληλοι και απαραίτητοι, για όλες τις χρήσεις. Δουλειές πολέμου, τράφικινγκ, ντίλερς...

Φτηνό κρέας για κάθε χρήση! Σκληρό ακούγεται; ΟΧΙ....χρησιμοποίησα ήπιες εκφράσεις.. Πόλεμοι παντού και αίμα, πολύ αίμα και πόνος.. Για το καλό μας! 

Και ας διαλύονται κράτη και οικονομίες; 

Για το καλό μας, όλα για μας και ας ψοφάμε από τη πείνα. Όλα καλά και για τη πάρτη μας!! 

Βλέπεις αυτή η ρουφιάνα η δημοκρατία είναι πολύ ευαίσθητη και απαιτεί θυσίες, αλλά δυστυχώς μόνο από μας και όχι από τα καθίκια που ελέγχουν το τι πρέπει να είναι ο καθένας από μας! Γιατί κακά τα ψέματα οι τρεις κατηγορίες είναι δική τους εφεύρεση και κάθε φορά που χρειάζεται η δράση κάποιας ομάδας η ενίσχυσή της επιβάλλεται, επιτυγχάνοντας έτσι τους σκοπούς τους, με τέτοιο τρόπο που όλοι να αισθάνονται ελεύθεροι, άσχετα αν τελικά είμαστε όλοι μαλάκες!

Χατζηκυπραίος Αργύρης