Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Σαν παραμύθι... Μια φορά κι ένα καιρό
Πριν από αρκετά χρόνια, όταν η ενημέρωση ήταν καθαρά θέμα εφημερίδας, τότε που το ραδιόφωνο ήταν ακόμα μόνο κρατικό και οι φήμες για κάθε τι οργίαζαν.
Ας φρενάρουμε λίγο στο καιρό που το ραδιόφωνο το λέγανε βραδιόφωνο, γιατί εξέπεμπε μόνο λίγες ώρες το βράδυ και να ανέβουμε, ας πούμε στη δεκαετία του 60.
Τέλεια.. Αφού καταφέραμε και διώξαμε ΄τον ανθό της νεολαίας μας και άρχισαν να έρχονται τα πρώτα εμβάσματα που σιγά σιγά αβγάταιναν, γίνανε κεφάλαια, δουλειές άρχισε και η όρεξη για συζήτηση.
Πηγή ενημέρωσης η εφημερίδα.
Κάθε περίπτερο είχε σαν κύρια φροντίδα το στόλισμα, σαν γαϊτανάκι, με όλες τις εφημερίδες σε κοινή θέα τη πρώτη σελίδα.
Ουρά οι αναγνώστες και η ενημέρωση σφαιρική, γιατί κάθε εφημερίδα αντιπροσώπευε και κάποιο πολιτικά χώρο.....
Όλοι σαν γνήσιοι Έλληνες, προφέσορες στη πολιτική, λύνανε τα προβλήματα του τόπου και καμάρωναν σαν γνήσιοι που ήταν απόγονοι απ' ευθείας μάλιστα, τουλάχιστον του Περικλή!!!!
Αγόρευαν, τσακώνονταν και προσπαθούσε ο κάθε ρήτορας να περάσει τις απόψεις του
Κάνε με πρωθυπουργό έστω και για μια μέρα και θα δει προκοπή αυτός ο τόπος.
Αυτή ήταν η μόνιμη επωδός. Μετά παίρναν την εφημερίδα παραμάσχαλα και πηγαίναν ή στο καφενείο για δεύτερο ημίχρονο ρητορείας και κατέληγαν στο σπίτι.
Εκεί γίνονταν και το ξεκοκάλισμα της εφημερίδας. Κοινωνικά (γάμοι, κηδείες, γιορτές). θέματα επιστημονικά, ξένη και ντόπια επικαιρότητα, έστω και λίγο μπαγιάτικη μερικές φορές, γιατί τα φύλα άρχισαν σιγά σιγά να αυξάνονται και έπρεπε να γεμίσουνε με κάτι.... Ακόμα και διηγήματα σε συνέχειες για να κρατάνε τους αναγνώστες.
Το τιράζ πάντα οδηγός για διαφημίσεις, άρα χρήμα. Ανταγωνισμός άρα και πιο πολλά φύλλα .
Κάποτε όμως τελείωνε το διάβασμα από κάθε ενδιαφερόμενο και έμπαινε στην άκρη.
Όμως η χρησιμότητά της δεν τελείωνε εδώ. Ίσα ίσα που τώρα άρχιζε η περιπέτεια της εφημερίδας!
Βασικά σκόπιμο θα ήταν να αρχειοθετηθεί, αλλά μάλλον ήταν σπάνιο χόμπι, αν και αρκετοί ψαλίδιζαν και κρατούσαν ορισμένα θέματα με προσωπικά τους ενδιαφέροντα.
Οι πιο πολλοί όμως την χρησιμοποιούσαν πιο πρακτικά για να διευκολύνουν την καθημερινότητά τους.
Ας το ψάξουμε λοιπόν!!!
Καπέλο για τον ήλιο, μέσα από το σακάκι σαν μονωτικό για το κρύο, σκιάδι σε παράθυρο για τον ήλιο, στρώσιμο στο πάτωμα για προστασία από τα τρεξίματα στο μπογιάτισμα, πακετάρισμα πραγμάτων, περιτύλιγμα για προστασία, πρόχειρο χαρτί για μανάβη ή μπακάλη, βεντάλια για το καλοκαίρι, μυγοσκοτώστρα σπέσιαλ, κουνουποδιώκτης, ακόμα και τσαλακώνοντας την με ένα σπίρτο ήταν ιδανική για το ψήσιμο της ρέγκας αλλά και σαν προσάναμμα για φωτιά σε ξύλα και άλλα πολλά!!
Ουφ!!! και δεν τελειώσαμε εδώ!!
Τον καιρό εκείνο το χαρτί υγείας ήταν άγνωστο στους περισσότερους ακόμα και όταν έφτασε στα ράφια των καταστημάτων, σχεδόν όλοι το θεωρούσαν είδος πολυτελείας, ειδικά στα χωριά με τις τούρκικες τουαλέτες πάντα υπήρχε η πατέντα με το τακάκι καρφωμένο στο τοίχο και μια σαρανταπεντάρα πρόκα να εξέχει. Εκεί έμπαινε η εφημερίδα, επιμελώς κομμένη για να φτουράει, κεντραρισμένη για να βγαίνει εύκολα!!!
Μετά ήρθε ο πολιτισμός... ταμπλόιντ και όφσετ εκτύπωση συν το ιλουστρασιόν χαρτί προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό της τηλεόρασης....
Από την άλλη το χαρτί υγείας άρχισε να κερδίζει έδαφος, η μικρή οθόνη που κυριαρχούσε πια στη ζωή μας, μας πάρκάρησε στο καναπέ και τέλος το κερασάκι στη τούρτα το internet. Όλα αυτά δημιούργησαν μια εύκολη ζωή με αποτέλεσμα ένα κόσμο αποχαύνωσης.
Η εφημερίδα έγινε e- εφημερίδα, οι επαναστάτες προσγειώθηκαν στο καναπέ και επαναστατούσαν. Η αλήθεια είναι ότι μαθαίνεις τα πάντα χωρίς όμως να μαθαίνεις τίποτα αν δε το ψάξεις... Παντού παγίδες. Αν δεν ξεσκαρτάρεις τους βλάκες, τους παθιασμένους, τους ψεκασμένους γενικά δε γίνεται τίποτα. Οι καιροί έχουν αλλάξει. Οι ταχύτητες έχουν αλλάξει, έχουν γίνει μεγάλες και όποιος ξεμείνει τη πάτησε.
Αλλά η αλήθεια είναι μία: Με ένα tablet, κινητό ή τηλεόραση, ούτε μύγα σκοτώνεις, ούτε σαρδέλες τυλίγεις, ούτε το πισινό σου καθαρίζεις...
Α ρε αθάνατη εφημερίδα!!!!!
Χατζηκυπραίος Αργύρης
